این روزها برند در بازارهای جهانی به یکی از بازیگران اصلی کسب و کار بدل شده است و هر کمپانی که بتواند برند مقتدرتری در بازار داشته باشد، گوی سبقت را خواهد ربود اما وجود برند برتر تضمین کننده تداوم موفقیت آن در طی زمان نیست. برندها با گذشت زمان دچار مشکلاتی می شوند و این مشکلات اگر به موقع رفع نشود منجر به شکست برندها می شوند. در واقع در همان لحظه‌تولد یک برند، نابرابری ها و ناملایمات هم فورا در مقابل آن صف‌آرایی می‌کنند. هر برند جدید سعی می‌کند مشتری‌ها را از رفتن به سوی رقبا منصرف کند یا حتی فراتر از آن تلاش می‌کند یک بازار مستقل برای خود بوجود آورد. در اکثر قریب به اتفاق موارد کار با شکست روبرو می‌شود. این شرایط و رویدادها معمولا اجتناب ناپذیر هستند. در این قسمت به برخی از این دلایل شکست اشاره می شود.
فراموشی برند: برندها با گذشت زمان و قدیمی شدن فراموش می شوند. زمانی که مشتریان فراموش کنند که یک برند نشان دهنده چیست آن برند به بحران دچار می شود.
یکی از موارد بروز فراموشی برند زمانی است که یک برند تثبیت شده و قدیمی تلاش می کند تا ناگهان هویت جدیدی عرضه کند. این مورد برای برند کوکاکولا هنگام جایگزینی نیوکوک با فرمول قدیمی کوکاکولا رخ داد.
خودبینی برند: گاهی اوقات برندها اهمیت و قابلیت خود را بیش از حد تخمین می زنند. این حالت زمانی رخ می دهد که یک برند گمان می کند که یک تنه می تواند بازار را تأمین کند. این وضعیت برای برند پولاروید در بازار عکاسی رخ داد.
خود بزرگ بینی برند: خود بزرگ بینی یکی از تبعات خودبینی است. هنگام بروز این حالت برند می خواهد بازار تمام محصولات را قبضه کند و در دست بگیرد.
تقلب برند: برخی برندها کل فراگرد بازاریابی را عملی برای مخفی کردن واقعیت محصول خود تلقی می کنند. تقلب بیش از حد موجب دروغ های بسیار بزرگ می شود. در عصر گسترش ارتباطات و اینترنت دروغ به سرعت برملا شده برند را از بین می برد.
فرسایش برند: گاهی اوقات مشتریان از برند خود خسته و زده میشوند. این امر برای برندهای بسیار قدیمی رخ میدهد.
پارانویای برند: پارانویای برند هنگامی بروز می یابد که شرکت بیش از حد به رقبا بدگمان شود و هر چند وقت یک بار برند جدیدی عرضه کند.
نامربوط شدن برند: با تکامل سریع بسیاری از بازارها برخی برندها از مد افتاده و قدیمی می شوند.
منبع:
خداد حسینی، حمید؛ رضوی مهران " مدیریت جامع برند" نشر دفتر پژوهشهای فرهنگی 1392